-
1 wpychać
I. vt1) ( wtłaczać)2) (pot: zmuszać do)\wpychać komuś coś jdm etw aufzwingen [ lub aufnötigen]II. vr1) ( wciskać się) sich +akk [hinein]zwängen\wpychać się do kolejki sich +akk vordrängeln, sich +akk in die Schlange hineindrängeln2) (pot: wchodzić bez zaproszenia) sich +akk aufdrängen, sich +akk aufnötigen\wpychać się na przyjęcie sich +akk bei einem Empfang selbst einladen, ungebeten zu einer Feier kommen -
2 wpychać
wpychać się (do G) sich hineindrängen (in A) -
3 wepchnąć
-
4 pchać
to pchnęło go do ucieczki das hat ihn zur Flucht getrieben;pchać w siebie fam. in sich hineinstopfen, verschlingen;pchać się drängen;pchać się do autobusu sich in den Bus hineindrängen;pchać się do wyjścia sich zum Ausgang drängen;proszę się nie pchać! bitte nicht drängen! -
5 pchnąć
pchnąć pf: vorantreiben;pchnąć nożem mit dem Messer stechen; →LINK="pchać" pchaćto pchnęło go do ucieczki das hat ihn zur Flucht getrieben;pchać w siebie fam. in sich hineinstopfen, verschlingen;pchać się drängen;pchać się do autobusu sich in den Bus hineindrängen;pchać się do wyjścia sich zum Ausgang drängen;proszę się nie pchać! bitte nicht drängen! -
6 ładować
-
7 pakować
pakować [pakɔvaʨ̑]I. vt\pakować coś w coś etw in etw +akk einpacken [ lub verpacken]\pakować coś do czegoś etw in etw [hinein]packen\pakować pieniądze w coś Geld in etw +akk hineinstecken ( fam)w\pakować kogoś do więzienia jdn ins Gefängnis stecken ( fam)II. vr\pakować się dokądś sich +akk irgendwohin hereindrängen -
8 pchać
pchać [pxaʨ̑]pchnąć sprawę ( pot) eine Sache vorantreibenstrach pchnął go do ucieczki die Angst hat ihn zur Flucht getriebenchciwość pchnęła go do oszustwa die Gier hat ihn zum Betrug getrieben3) ( wpychać)\pchać śmieci do worka den Müll in einen Sack stopfenII. vr\pchać się drzwiami i oknami von allen Seiten [ lub scharenweise] eindringen2) ( usilnie dążyć)\pchać się do czegoś sich +akk um etw reißen ( fam) -
9 wepchnąć
-
10 schubsen
-
11 stopfen
stopfen ['ʃtɔpfən]I. vt1) ( hineinzwängen)voll \stopfen Koffer naładowaćetw in die Tasche \stopfen wpychać [ perf wepchnąć] coś do torby3) ( abdichten)etw mit etw \stopfen Ritze zatkać coś czymś5) (fam: satt machen) zapchaćII. vi1) ( ausbessern) cerować2) ( Verstopfung verursachen) wywołać obstrukcję -
12 zurückdrängen
zurück|drängenII. viin den Saal \zurückdrängen Personen: wpychać [ perf wepchnąć] się [z powrotem] do sali -
13 zwängen
См. также в других словарях:
wpychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wpychaćam, wpychaća, wpychaćają, wpychaćany {{/stl 8}}– wepchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}wepchnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, wpychaćnę, wpychaćnie, wpychaćnij,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpychać się – wepchać się, wepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pchając się, wchodzić do zatłoczonego pomieszczenia, pojazdu itp.; wciskać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpychać się do wagonu. Wepchać się do nabitej sali. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpychać — Wepchnąć komuś słowa do gardła zob. słowo 31 … Słownik frazeologiczny
wpychać — → wepchnąć … Słownik języka polskiego
wepchnąć — dk Va, wepchnąćpchnę, wepchnąćchniesz, wepchnąćchnij, wepchnąćpchnął, wepchnąćpchnęła, wepchnąćpchnęli, wepchnąćpchnięty, wepchnąćpchnąwszy rzad. wepchać dk I, wepchnąćpcham, wepchnąćpchasz, wepchnąćpchają, wepchnąćpchaj, wepchnąćpchał,… … Słownik języka polskiego
ładować — ndk IV, ładowaćduję, ładowaćdujesz, ładowaćduj, ładowaćował, ładowaćowany «napełniać coś czymś, składać coś do czegoś, na coś w celu przewiezienia, wysłania dokądś; pakować» Ładować coś do torby, do kufra. Ładować coś na wozy, na samochody. ∆… … Słownik języka polskiego
pakować — ndk IV, pakowaćkuję, pakowaćkujesz, pakowaćkuj, pakowaćował, pakowaćowany 1. «układać coś (rzeczy, towary) w paczkę, wkładać coś do walizki, do skrzyni itp. w celu wysłania, przewiezienia, zabrania w podróż» Pakować bieliznę, ubranie do walizki.… … Słownik języka polskiego
pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… … Słownik języka polskiego
tkać — ndk I, tkaćam, tkaćasz, tkaćają, tkaćaj, tkaćał, tkaćany 1. «sporządzać tkaninę, wyrób z przędzy na krosnach przeplatając nitki osnowy nitkami wątku» Tkać kilim z wełny. Tkać serwety w piękne wzory, w kwiaty. Materiał ręcznie tkany. ∆ przestarz.… … Słownik języka polskiego
tłoczyć — ndk VIb, tłoczyćczę, tłoczyćczysz, tłocz, tłoczyćył, tłoczyćczony 1. «uzyskiwać coś przez wyciskanie, wygniatanie za pomocą prasy» Tłoczyć olej z oliwek, ze słonecznika. 2. «wpychać do czegoś siłą ciśnienia ciecze lub gazy; napełniać coś za… … Słownik języka polskiego
w- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane); nadaje im następujące odcienie znaczeniowe, uzupełniające znaczenie czasownika podstawowego» a) «wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić,… … Słownik języka polskiego